معنی داده ورزی

انفورماتیک

ورزی. [وَ] (ص نسبی) مرکب از ورز + ی پسوند نسبت دال بر اسم فاعل. (فرهنگ فارسی معین). کشتکار زمین. (ناظم الاطباء). مزارع. (آنندراج) (برهان). برزگر. کشاورز. ورزگر. (انجمن آرا). برزگر. (انجمن آرا). زراعت کننده. (آنندراج) (برهان). || کارگر و مزدور. (ناظم الاطباء). || (حامص) در ترکیبات ذیل مزید مؤخر آید: آب ورزی، دادورزی، خیانت ورزی، مهرورزی، کشاورزی.

عدل ورزی. [ع َ وَ] (حامص مرکب) دادگری.

آب ورزی. [وَ] (حامص مرکب) کار آب ورز.

عشق ورزی. [ع ِ وَ] (حامص مرکب) عشق ورزیدن. تعشق. تصابی.

داده. [دَ / دِ] (ن مف) نعت مفعولی از دادن. مبذول. بخشیده. عطا کرده:
دل بمهر امیر دادستم
کس نگوید که داده باز ستان.
فرخی.
چون کریمان کز عطای داده نسیانشان بود
عفو حق را از خطای خلق نسیان دیده اند.
خاقانی.
آخر آن بوسه که روزی دادی
داده را روز دگر باز مگیر.
خاقانی.
بدارا نداد آنچه داد از نخست
همان داده را نیز ازو باز جست.
نظامی.
|| عطا. عطیه. بخشش:
ببایدش دادن بسی خواسته
که نیکو بود داده ناخواسته.
دقیقی.
خواسته ننهد و ناخواسته بسیار دهد
از نهاده ٔ پدر و داده ٔ دارنده اله.
فرخی.
داده ٔ خود سپهر بستاند
نقش اﷲ جاودان ماند.
سنائی.
داده ٔ تو نه زان نهادم پیش
تا رجوع افتدت به داده ٔ خویش.
نظامی.
قسمت حق است مه را روی نغز
داده ٔ بخت است گل را بوی نغز.
مولوی.
کلمه ٔ داده را در این معانی ترکیباتی است چون: آب داده، گوهردار؛ تیزکرده.
- تاب داده، با تاب، پیچان:
لعلش چو عقیق گوهرآگین
زلفش چو کمند تاب داده.
سعدی.
- خداداده، عطیه ٔ الهی. بخشش الهی:
بملک خداداده خرسند باش.
نظامی.
خداداده را چون توان بست راه.
نظامی.
خدادادت این چیره دستی که هست
مشو بر خدادادگان چیره دست.
نظامی.
چو شه دید گنج فرستاده را
چهار آرزوی خداداده را...
نظامی.
- دل داده، عاشق. دلباخته:
دلداده را ملامت کردن چه سود دارد
میباید این نصیحت کردن بدلستانان.
سعدی.
- رنگ داده، بارنگ. رنگین:
بیا ساقی آن رنگ داده عبیر...
نظامی.
- زهرآب داده، آغشته به آب زهر.
زنهارداده، در پناه گرفته شده.
- ناداده، عطا نکرده. نبخشیده.
|| کنایه از نصیب و قسمت است:
تو مخروش وز داده خرسند باش
به گیتی درخت برومند باش.
فردوسی.
در کام اژدها و پلنگ آب خورده ایم
هر صبح و شام داده ٔ ما میرسد بما.
میرزا صدرالدین مشهدی (از آنندراج).
|| پرداخته شده (پول). (در اصطلاح بانک).

خیانت ورزی. [ن َ وَ] (حامص مرکب) عمل خیانت ورز. عمل خیانتگر.

خلاف ورزی. [خ ِ / خ َ وَ] (حامص مرکب) مخالفت. مناقضت. ضدیت. (ناظم الاطباء).

غفلت ورزی. [غ َ / غ ِ ل َ وَ] (حامص مرکب) بی خبری. بی اعتنایی. بی احتیاطی. بی پروایی. (ناظم الاطباء). غفلت ورزیدن. غفلت کردن. غافل بودن. ناآگاهی داشتن. غفلان، غفلت ورزی. (منتهی الارب). رجوع به غفلت و غفله شود.

کشت ورزی. [ک ِ وَ] (حامص مرکب) عمل زراعت. برزیگری. برزگری. کشاورزی. دهقنت. فلاحت. (یادداشت مؤلف). کشتکاری. (ناظم الاطباء).

(صفت) زراعت کننده کشاورز، کارگر مزدور.

رو پایی (ویژگیهای دستوری و فرهنگ واژه های گیلکی) حالت و کیفیت غرض پرست غرض ورزی.

برزگر، کشاورز، کارگر، مزدور. [خوانش: (وَ) (ص نسب.)]

(ص مف.) بخشیده، عطا شده، (اِ.) اطلاع، خبر، قسمت، سرنوشت، پول یا سندی که به بانکی داده می شود تا به حساب پرداختی برند. [خوانش: (دِ)]

ورزگار

237